Ta dawna i nieco bardziej współczesna historia Słubic. Nieznane szerzej fakty, ciekawe opowieści, analizy dokumentów, rozmowy ze świadkami. Publikacje zawsze oparte na analizie materiałów źródłowych. Dział prowadzi Roland Semik, pasjonat historii i regionalista, społeczny opiekun zabytków powiatu słubickiego.
Ważnym miejscem martyrologii na ziemi słubickiej jest teren byłego wychowawczego obozu pracy „Oderblick” w Świecku. Obraz codziennego życia więźniów można odtworzyć na podstawie zachowanych dokumentów, m.in. relacji świadków zamieszkałych po wojnie na terenie miasta Słubice.
Wbrew pozorom nie brakuje młodych pasjonatów, którzy interesują się dziejami regionu słubickiego. Wśród nich jest Emil Zbierski spod Zielonej Góry. Od 2008 r. prowadzi on stronę internetową o historii Sądowa sadow.ubf.pl, a od października 2010 r. - równocześnie stronę na Facebooku o tej samej tematyce.
Poniższy artykuł to powrót do tematu poruszanego już dwa lata temu. W tekście „Dom przy ul. 1 Maja 14 w Słubicach” z 29 listopada 2010 r. można było przeczytać o fatalnym stanie historycznego budynku w centrum miasta. Dziś wiemy już o nim sporo więcej, choć ten w międzyczasie został przez gminę sprzedany i została po nim... jedynie sterta gruzu.
Ziemia Lubuska wzięła swoją nazwę od Lubusza oraz jego prawobrzeżnej części, która od 1945 r. znajduje się w granicach Polski jako Nowy Lubusz. To, jeśli chodzi o pamięć historyczną, wydawałoby się mocno zobowiązywać, zwłaszcza że przez ponad dwa i pół wieków miejscowość wchodziła w skład państwa Piastów, a w latach 1133-1276 stanowiła siedzibę biskupstwa lubuskiego.
Wśród czytelników działu „Słubice wczoraj i dziś” znajduje się m.in. Michael Mietek Dutkowski, wiceprezes ds. polskich Kongresu Polonii Amerykańskiej Południowej Kalifornii... Jak się okazuje, ten aktywny działacz Polonijnej Fundacji Charytatywnej Południowej Kalifornii ma dość ciekawe wspomnienia związane ze Słubicami...
Na cztery tygodnie do Słubic i Frankfurtu nad Odrą zawitała Bianca Szytniewski, młoda Polka mieszkająca od urodzenia na terenie Holandii. Powodem tej wizyty stał się temat jej pracy doktorskiej oraz współczesna historia bazaru w Słubicach.
To już ostatnia, czwarta część cyklu o historii sportu w Słubicach... Co działo się w słubickim sporcie, kiedy PRL dogorywała a tuż zza rogiem „czaiły się” kapitalizm i demokracja? Tak obszernie na ten temat wyłącznie na Słubickim Portalu Informacyjnym – Slubice24.pl!
Im historia mniej odległa od współczesnych czasów, tym zazwyczaj więcej dostępnych materiałów na jej temat. Pierwsza część cyklu o historii sportu w Słubicach dotyczyła okresu 1945-1977, druga zaś – okresu 1978-1983. Dziś kolejna gratka dla miłośników lokalnej historii sportu, czyli lata 1984-1986...
Ciąg dalszy historii sportu w Słubicach, tym razem okres 1978-1983... Do 1978 r. w Słubicach istniały dwa kluby bez wsparcia miejscowych zakładów pracy: MLKS Odra (sekcja piłki nożnej) oraz KS Orkan przy ZS Rolniczych (sekcja piłki ręcznej kobiet). Podjęto jednak wysiłki w celu poprawy tej sytuacji. Czym to się skończyło?
Pod koniec maja 1984 r. z okazji 40-lecia Polski Ludowej i 40-lecia powojennego sportu na ziemi słubickiej zainicjowano szeroko zakrojoną akcję zbierania materiałów na temat życia sportowego na ziemi słubickiej.
Na cztery tygodnie do Słubic i Frankfurtu nad Odrą zawitała Bianca Szytniewski, młoda Polka mieszkająca od urodzenia na terenie Holandii. Powodem tej wizyty stał się temat jej pracy doktorskiej oraz współczesna historia bazaru w Słubicach.
