Chciałbym zabrać głos jako "starszy kibic Polonii", zwany inaczej "piknikiem", ewentualnie "dziadkiem". Nie chodzę od dawna na mecze Polonii, chociaż kiedyś chodziłem w miarę regularnie. Jedną z przyczyn są właśnie takie głosy, które "dziadków" jak mnie - odstręczają. Ale najważniejszą z przyczyn jest brak niechęć do oglądania czegoś, co jest praktycznie bez znaczenia. Już wyjaśniam, krótko i konkretnie. Człowiek z wiekiem pragnie coraz większego komfortu. Z czasem, gdy osiąga jakiśtam status społeczny, materialny, etc. - zaczyna wybrzydzać. Ba, ma wymagania! Także widowiska sportowe, nawet w wymiarze lokalnym, chciałoby się oglądać tak, aby nie szkoda było wydanych kilku PLN na bilet. Jeśli już poświęcam te kilka chwil swojego życia oczekuję, że to co zobaczę będzie tego warte. Przestałem chodzić na mecze Polonii, ponieważ uznałem, że ich oglądanie nie jest warte tychże właśnie kilku chwil życia. Rozumiem, że to nie jest ekstraklasa (która w Polskim wydaniu jest i tak niemal równie żenująca co mecze A-klasy, a czsaem gorsza), rozumiem, że trzeba trochę zmniejszyć wymagania odbiorcy w stosunku do oglądanego widowiska. Ale nie rozumiałem braku zaangażowania, bylejakości i ogólnej, strasznej nędzy tego, co prezentowali nasi piłkarze. Dlatego też - kolokwialnie mówiąc - olałem futbol na szczeblu lokalnym. Inna sprawa to warunki w jakich ogląda się mecze. Stadion Polonii może jest ładny - jeśli potraktujemy go jako muzeum / skansen.