Szczepienia ochronne są bardzo dobrym sposobem na zwiększenie odporności na wiele groźnych chorób. Szczepiąc dziecko, dbamy o zdrowie nie tylko jego, lecz także rodziny oraz całego społeczeństwa – wspomagamy odporność populacyjną. Dzięki rozwojowi nauki możesz też zaoszczędzić dziecku stresu i zdecydować się na wygodną szczepionkę 6w1. Dowiedz się więcej na jej temat i wybierz najlepszą opcję dla swojej pociechy!
Kalendarz szczepień obowiązkowych
Według kalendarza szczepień obowiązkowych najwięcej szczepionek należy podać do 2. roku życia dziecka. Już po ok. 24 godzinach od narodzin malec przyjmuje 2 pierwsze dawki: szczepienie przeciwko gruźlicy oraz wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B). Kolejne szczepienia przeciw WZW B dziecko otrzymuje w 2. i 7. miesiącu życia. Między 2. a 6. miesiącem powinno się podać również 1 dawkę szczepionki przeciw rotawirusom, 3 przeciwko błonicy, krztuścowi i tężcowi, 2 przeciwko polio (choroba Heinego-Medina), 3 przeciwko Haemophilus influenzae typu B (Hib) oraz 2 przeciwko pneumokokom. Większość z tych szczepień będzie wymagała kolejnych dawek w późniejszych latach życia dziecka. Co więcej, obowiązkowe jest również szczepienie MMR, przeciwko odrze, śwince i różyczce. A wszystko to jedynie bezpłatne, obowiązkowe dawki.
Wielu rodziców decyduje się również na szczepienia zalecane, zarówno płatne, jak i darmowe. Dlatego, chociaż podanie wszelkich potrzebnych dawek jest niezwykle ważne dla zdrowia dziecka, wielu opiekunów odczuwa niepokój, gdy ich pociecha strachem i płaczem reaguje na igłę. Niestety, jest to jedyny dostępny sposób podania preparatu, jednak, na szczęście, możliwe jest wybranie szczepionek skojarzonych, np. 6w1, dzięki którym za sprawą jednego ukłucia maluch zyska odporność na kilka chorób.
Czym jest szczepionka 6w1?
Szczepionka 6w1 to szybki sposób na zapewnienie dziecku odporności przeciwko aż 6 poważnym schorzeniom. Ta szczepionka poliwalentna (wysokoskojarzona) pomoże budować odporność na takie chory jak:
- polio – może prowadzić do trwałych porażeń mięśni, w tym również oddechowych, przez co pacjent nie może oddychać samodzielnie,
- błonica – może prowadzić do uszkodzeń ważnych narządów, takich jak serce, płuca i nerki, a nawet mieć wpływ na działanie ośrodkowego układu nerwowego,
- tężec – to ciężka w przebiegu choroba układu nerwowego, której wyleczenie stosunkowo często wymaga hospitalizacji, nawet na oddziale intensywnej terapii,
- krztusiec – inaczej koklusz, poza wyjątkowo uciążliwymi objawami w postaci silnego kaszlu i problemów ze złapaniem oddechu w niektórych przypadkach może nawet prowadzić do śmierci,
- wirusowe zapalenie wątroby typu B (WZW B) – może prowadzić do poważnych problemów z wątrobą, takich jak jej marskość lub nowotwór,
- choroby wywołane przez bakterie Haemophilus influenzae typu B (Hib) – wywołuje ona wiele różnych dolegliwości, takich jak zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie płuc czy sepsa.
Wymienione schorzenia są niebezpieczne nawet dla życia pacjenta, dlatego tak istotne jest uzyskanie odpowiedniej odporności. Dzięki podaniu szczepionki 6w1 zamiast standardowych, podawanych oddzielnie dla każdego patogenu, można zredukować liczbę wkłuć z 14 do zaledwie 4, ewentualnie 5 w przypadku dzieci z grupy ryzyka (o obniżonej odporności).
Kiedy można podać szczepionkę 6w1?
Szczepionkę 6w1 podaje się dzieciom do 2. roku życia. Pierwsza dawka zalecana jest w 2. miesiącu życia, druga w 4., trzecia w 6., a czwarta dopiero w wieku od 12 do 15 miesięcy. Jeśli konieczne jest podanie piątej dawki, zazwyczaj dzieje się to w wieku od 16 do 18 miesięcy. W szczególnych przypadkach można przesunąć termin podanie preparatu.
Przeciwwskazania do przyjęcia szczepionki 6w1
Po podaniu szczepionki 6w1 nie powinny wystąpić żadne poważniejsze powikłania. Pojawić się może zaczerwienienie w miejscu wkłucia, lekka opuchlizna czy niewielkie pogorszenie samopoczucia dziecka. Jednak w niektórych przypadkach zaleca się, aby zrezygnować z podania dawki lub ją odroczyć, ponieważ szczepienie mogłoby wiązać się ze znacznie groźniejszymi konsekwencjami. Do takich przypadków należą:
- ciężki wstrząs anafilaktyczny przy podaniu poprzedniej dawki,
- poważniejsza infekcja przebiegająca z gorączką,
- okres zaostrzenia choroby przewlekłej.
[artykuł partnerski]
