2 listopada Senat i Rada Fundacji Uniwersytetu Europejskiego Viadrina we Frankfurcie nad Odrą wybrały historyka prof. dr Eduarda Mühle na prezydenta uczelni. Nominacja i objęcie urzędu nastąpią na początku semestru letniego w 2023 roku.
Do czasu przekazania urzędu uniwersytetem będzie kierować pełniąca obowiązki prezydenta prof. dr Eva Kocher.
Co powiedział o wyborze sam zainteresowany?
Polityka uniwersytecka i naukowa są mi bardzo bliskie od początku pracy zawodowej, humanistyka to moje powołanie akademickie, a Polska i Europa Wschodnia od dziesięcioleci są mi bardzo bliskie, zarówno zawodowo, jak i prywatnie – dlatego Viadrina jest dla mnie właściwym miejscem, w którym mogę wziąć na siebie odpowiedzialność jako prezydent Uniwersytetu. Stać na czele Viadriny i pracować nad tym, by ten wyjątkowy uniwersytet w tak szczególnym miejscu stał się jeszcze bardziej widoczny jako instytucja atrakcyjnego kształcenia, innowacyjnych badań naukowych, międzynarodowej współpracy i społecznie istotnych transferów, a także jeszcze efektywniej wnosił naukowy wkład w przezwyciężanie aktualnych kryzysów i nadchodzących wyzwań na przyszłość, to zadanie, które jest równie ekscytujące, jak i wymagające, i któremu poświęcę całą swoją energię.
Kim jest prof. Eduard Mühle?
Po studiach w Paderborn, Jerozolimie, Münster i Londynie oraz pobytach badawczych w Kijowie, Leningradzie, Nowogrodzie i Moskwie prof. dr Eduard Mühle uzyskał tytuł doktora w Münster w 1990 roku. Następnie został kierownikiem działu zarządu w Niemieckiej Fundacji Badawczej (DFG) i osobistym doradcą ówczesnego prezesa DFG Huberta Markla, a także kierownikiem działu międzynarodowego w sekretariacie Niemieckiej Konferencji Rektorów. W latach 1995-2005 był dyrektorem Instytutu Badań Historycznych Europy Środkowo-Wschodniej im. Leibniza (Instytut Herdera) w Marburgu. W 2004 roku habilitował się na Uniwersytecie w Marburgu, a rok później został powołany na katedrę historii Europy Środkowo-Wschodniej na Uniwersytecie w Münster. Od 2008 do 2013 roku był dyrektorem Niemieckiego Instytutu Historycznego w Warszawie. Ten międzynarodowy historyk posiadający szeroką sieć kontaktów jest m.in. laureatem Stypendium Naukowego im. Aleksandra von Humboldta przyznawanego przez Fundację na rzecz Nauki Polskiej oraz zagranicznym członkiem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie. W 2021 r. otrzymał medal Lux et Laus Stałego Komitetu Mediewistów Polskich za wybitne zasługi dla współpracy polsko-niemieckiej i badań nad średniowieczem. Jako profesor wizytujący i senior visiting fellow wykładał i prowadził badania w Oxfordzie, Cambridge, Princeton i Pradze. W ostatnim czasie jego badania koncentrowały się na Polsce średniowiecznej, historii Słowian i dyskursie słowiańskim, niemieckim nowożytnym postrzeganiu europejskiego wschodu oraz historii polsko-niemieckich sąsiedztw.
