Decydując się na podjęcie pracy zawodowej, warto szczegółowo przeczytać dokument umowy. Niewiele osób sprawdza czy jest w nich zawarta klauzula dotycząca zakazu konkurencyjności.
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 roku, znajdująca się odniesienie w przepisach obowiązującego aktualnie Kodeksu Pracy, określa pracowniczy zakaz konkurencji jako zakaz prowadzenia przez pracownika działalności konkurencyjnej wobec pracodawcy. Oznacza to, że dany pracownik nie tylko nie może sam prowadzić konkurencyjnej działalności gospodarczej, ale również wykonywać zadania w firmie, która działa w konkurencyjnym obszarze. Zawarcie umowy z klauzulą zakazu konkurencji nie jest równoznaczne z tradycyjną lojalnością pracownika wobec pracodawcy. Umowa jest formą prawnego zobowiązania, którego nieprzestrzeganie kończy się poważnymi konsekwencjami prawnymi. Ogólnie stosowane umowy z klauzulą o zakazie konkurencyjności, dostępne są w Polsce w dwóch rodzajach. Mogą obowiązywać w trakcie trwania umowy o pracę lub po jej zakończeniu. Umowa zawarta w czasie trwania stosunku pracy z klauzulą o zakazie konkurencji, sprawia, że pracownik nie może wykonywać żadnych konkurencyjnych prac, ani w ramach swojej działalności gospodarczej, ani w oparciu o umowę zawartą równocześnie z innym pracodawcą. Warto wiedzieć, że w umowie o zakazie konkurencyjności nie musi znajdować się informacja o konkretnym czasie trwania tego zakazu. Wyznacza go okres obowiązywania danej umowy o pracę. Zgodnie z przepisami zawartymi w Kodeksie Pracy, możliwe jest również zawarcie osobnej umowy o zakazie konkurencji. Wiąże się to z brakiem klauzuli, dotyczącej tego zakazu, w regulaminie pracy na danym stanowisku.
Konsekwencje złamania klauzuli dotyczącej zakazu konkurencyjności
W przypadku, gdy pracownik postępuje wbrew zasadom, jakie narzuca zawarta w umowie klauzula o zakazie konkurencyjności, pracodawca może stwierdzić szkodę, wynikającą z tego działania i wystąpić do pracownika z żądaniem odszkodowania. Tego rodzaju postępowanie jest usankcjonowane odpowiednimi przepisami Kodeksu Pracy, dotyczącymi odpowiedzialności materialnej pracownika wobec zatrudniającego go przedsiębiorcy. Wyrównanie pełnej straty materialnej pracodawcy przez pracownika ma miejsce wyłącznie wtedy, gdy naruszenie zakazu konkurencji nastąpiło z wyłącznej i w pełni świadomej jego winy. Jeśli było jednak nieumyślne, wtedy pracownik jest odpowiedzialny w granicach rzeczywistej straty, biorąc pod uwagę podstawowe następstwa działania lub zaniechania, powodujące szkodę. Warto także pamiętać, że złamanie zakazu konkurencji może prowadzić do zwolnienia z pracy w trybie natychmiastowym. Należy ponadto wiedzieć, że umowa o zakazie konkurencji, obowiązująca po ustaniu stosunku pracy, wymaga określenia okresu jego obowiązywania i wysokości odszkodowania dla pracownika, który nie może ujawniać po ustaniu stosunku pracy, informacji szczególnie ważnych dla byłego pracodawcy. Wiąże się to dla niego z niemożnością podjęcia zatrudnienia, dlatego Kodeks Pracy przewiduje w takiej sytuacji odszkodowanie dla pracownika, nie niższe niż 25% jego wynagrodzenia, jakie uzyskiwał na swoim dotychczasowym stanowisku pracy. Należy pamiętać, że każda umowa o zakazie konkurencji musi być zawarta w formie pisemnej, pod rygorem jej nieważności. Sprawdzając w internecie informacje o tego rodzaju umowach, warto zerknąć również na stronę bet.pl, by poznać najświeższe wyniki rozgrywek sportowych.
Podpisując umowę o pracy, należy zwrócić uwagę na to, czy zawiera ona klauzulę o zakazie konkurencji. Z jej istnienia wynikają poważne konsekwencje prawne, które mogą obowiązywać, nawet po ustaniu stosunku pracy z danym pracodawcą.
[artykuł partnerski]
