TEMAT:

Od jednej z naszej internautek otrzymaliśmy opis sytuacji jaka miała miejsce 10 stycznia w szpitalu w Słubicach. Sytuacja była dramatyczna, chodziło o zdrowie kilkuletniego dziecka, które uderzyło głową o podłogę. Słubiczance pomogli dopiero lekarze z niemieckiej kliniki w Markendorfie dokąd udała się prywatnie. Poniżej treść apelu (pisownia oryginalna).

---

DROGI JURKU!!! KOCHANA ORKIESTRO ŚWIĄTECZNEJ POMOCY!
Zwracam się do CIEBIE Z WIELKI APELEM I PROŚBĄ by w trakcie kolejnej przyszłorocznej już zbiórki, zebrane pieniądze przeznaczyć na KURS UCZŁOWIECZAJĄCY DLA NASZYCH LEKARZY, NAUKĘ EMPATII, WALKĘ ZE ZNIECZULICĄ I OBOJĘTNOŚCIĄ, CHORYM SYSTEMEM ORAZ SZKOLENIA Z LUDZKIEGO PODEJŚCIA DO MAŁEGO PACJENTA I JEGO RODZICA.
W trakcie tegorocznego finału Orkiestry moja trzy i pół letnia Córeczka przewróciła się i uderzyła potylicą o podłogę. Krzycząc z bólu i przerażenia przestała na moment oddychać i straciła przytomność. Wezwałam karetkę, ale okazało się, iż szybciej „doślizgam się” (warunki drogowe były wtedy tragiczne – padał marznący deszcz) do oddalonego o kilkaset metrów od nas szpitala.
I tu zaczęła się moja, nie pierwsza zresztą, przygoda z polską „OPIEKĄ MEDYCZNĄ”. Po „ZBADANIU” mojej córki przez lekarza zostałam poinformowana, iż z racji braku chirurga dziecięcego w naszym „CUDOWNYM POWIATOWYM SZPITALIKU” mamy sobie jechać sprawdzić, czy nic mojemu dziecku nie jest do oddalonego o 80km Szpitala Wojewódzkiego. Na moje pytania, jak mam sobie sama poradzić (mąż wyjechał na parę dni, a ja zostałam z dwójką dzieci) po godzinie 21, przy temperaturze ok. -1°C i lodzie pokrywającym wszystko dookoła usłyszałam, że mogę obserwować dziecko w domu i jak coś się będzie działo, to wtedy jechać. Oni dają „SKIEROWANIE” i „UMYWAJĄ RĘCE, SĄ KRYCI”. Na prośbę o karetkę usłyszałam, że to nie ma sensu, bo karetka nas tam tylko dowiezie i zostawi, a dziecku pewnie i tak nic nie jest, „WIĘC BĘDĘ MUSIAŁA WRACAĆ O CZWARTEJ RANO TAKSÓWKĄ DO DOMU”.
Wyobraźcie sobie przerażenie matki, coraz mniej kontaktujące małe dziecko, perspektywę kilkugodzinnej jazdy z nim po lodzie w niedzielny zimowy wieczór. „DRODZY LEKARZE” - matka wie kiedy z jej dzieckiem dzieje się coś niedobrego. „DRODZY LEKARZE” - zaufajcie nam czasem i pomóżcie.
15km ode mnie pod Frankfurtem, po drugiej stronie świata, gdzie oblodzone drogi w niedzielne wieczory posypuje się solą, leży „NIEWIELKI KLINICZNY SZPITAL MARKENDORF”. W połowie drogi do niego maja córeczka zaczęła po raz pierwszy wymiotować. W szpitalu tym po raz pierwszy od czasu gdy jestem matką, dowiedziałam się, że można być w takiej sytuacji potraktowanym jak człowiek. Nie będę się tu wdawać w szczegóły medycznej opieki, wspaniałą młodą lekarkę, wezwanego neurologa, bo i polscy lekarze, których do tej pory spotykałam w większości rzeczywiście są rzetelni. Chodzi o CZŁOWIECZEŃSTWO, o całą masę mniej lub bardziej subtelnych różnic w traktowaniu nas przez lekarzy, którzy powinni się nami opiekować. Bo nie tylko o leczenie tu chodzi, a o uśmiech, łóżko obok dziecka, warunki nieurągające naszej godności. Ile już godzin „PRZESPAŁAM W SZPITALACH” na podłodzie pod łóżkiem mych dzieci – jeśli akurat było na niej odrobinę miejsca- standardem są raczej krzesła. Ile łez wylałam, bo żaden lekarz nie miał mnie czasu poinformować, co się dzieje z moim dzieckiem. Można by pomyśleć, że w Polsce jesteś rodzicu zbędnym śmieciem, który przeszkadza, a po drugiej stronie granicy, kwadrans od mojego domu, po prosu zaopiekowano się nami.
Jesteśmy już w domu, było to „tylko” klasyczne wstrząśnienie mózgu. Nie rozbiłyśmy się na żadnym z drzew w drodze do Szpitala Wojewódzkiego, moja córka nie zachłysnęła się wymiotując sama w fotelik, z tyłu samochodu…
Przejdzie mi pewnie za to słono zapłacić – w euro, ale było warto! Było warto uzyskać pomoc w piętnaście minut i poznać ten inny świat!
MATKA POLKA

Niestety, w Polsce aby dobrze i bezstresowo funkcjonować trzeba przez całe życie być zdrowym, bogatym i młodym, ewentualnie być mafiozem, lokalnym bonzo, politykiem albo księdzem.
A reszta tłuczy ma zawsze pod górkę.

Miałam podobne doświadczenia, nas odesłali z raną na głowie, jeden szew do założenia... Dzwoniłam do NFZ upewnić się, że naprawdę im nie wolno na głowie 8-latka założyć jednego szwu, bo nie mają chirurga dziecięcego... Nie ma co z dzieciakami do nich chodzić. Wybierają to, że są kryci i odsyłają wszystko, nawet dobrze na dziecko nie popatrzą. Mamie współczuję, mój syn również miał wstrząs, ale na tyle silny, że odesłali nas helikopterem do Zielonej - nie wyobrażam sobie,że kazaliby mi jechać własnym autem z półprzytomnym dzieckiem! Oni mają obowiązek zapewnić transport, w tej sytuacji wydaje mi się, że mama może złożyć skargę do NFZ. Może i są kryci, skoro tak uważają, ale to jest zwyczajne świństwo i lekceważenie zdrowia dzieci, i lekceważenie rodziców. Może inne oddziały działają lepiej, ale pogotowie, zwłaszcza od dzieci - szkoda gadać, bo wcale. I oby nie przypłacili tego jakąś tragedią...

to takkze słyszałem ze z kazdym złamaniem reki odsylaja do gorzowa

Proszę wsiąść rachunek z kliniki i spróbować powalczyć o zwrot kosztów do NFZtu. Spróbować zawszę można a w razie co w Słubicach dostępne są darmowe porady u prawników. Pozdrawiam i życzę zdrowia.

W ciągu jednego dnia sprawa stała się bardzo głośna. Na naszym profilu na Facebooku rozgorzała dyskusja, gdzie dziesiątki osób przedstawiają swoje doświadczenia. Niestety są one w większości bardzo podobne do powyżej historii.
www.facebook.com/slubice24/posts/10153856301392692

Opisywanym przez naszą internautkę zdarzeniem zainteresowały się ogólnopolskie media, dziś kontaktowali się z nami przedstawiciele kilku tytułów prasowych i telewizji.

Na zdarzenie zareagowały także władze szpitala. Jutro o godz. 12 odbędzie się konferencja prasowa poświęcona "działalności Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w zakresie udzielania pomocy dzieciom z urazami". Będziemy na niej obecni na zaproszenie dyrektora szpitala w Słubicach Wojciecha Włodarskiego.

---

Relacja z konferencji:
www.slubice24.pl/wiadomosci/aktualnosci/...pacjentki-wyjasniaja

Witam rozumie bardzo dobrze co Pani czuła ja zostałam potraktowana nie lepiej bo dziecko zachorowało w niedzielę i pan doktor musiał się obudzić.......po wyjsciu męza pan doktor rzucił się na mnie ze słowami ...że aż mnie zatkało?Boje sie jechać ze swoim dzieckiem do szpitala .....Zawsze myslałam że szpital jest dla ludzi .....nic mylnego DODAM IŻ OSTATNIO W PRZYCHODNI NIE BYŁO NUMERKÓW pani nie wiedziała czy mam przyjść czy nie ... i pierwszy raz udałam sie z moim dzieckiem do lekarza za odra w 40 minut byłam po wizycie POZDRAWIAM

Obudziłaś lekarza na dyżurze ? To straszny błąd. Nie rób tego więcej.

Jak może być dobrze w naszym szpitalu jeżeli personel jest bardzo opryskliwy - pielęgniarki, a w szczególności na SOR. Pielęgniarki ciągną dyżury po 24h, w miesiącu przepracowują ponad 350 godzin. Byłem w godzinach nocnych z dzieckiem i dopiero po kilkudziesięciu minutach pielęgniarka wyszła zaspana z wielkimi pretensjami sugerując żeby poczekać do rana z interwencją. Ostatecznie dziecko zostało przyjęte na oddział szpitala. Nasuwa się pytanie, czy i kto sprawuje kontrolę nad tą sytuacją? Czy pielęgniarka która pracuje 24h jest w stanie fizycznie i rzetelnie wykonać swoją pracę? Może nowa władza doprowadzi do koniecznych zmian?
Pozdrawiam

witam ,nie pani jedna nie ostatnia była jest i będzie pokrzywdzona przez Słubiskich lekarzy,miałem przyjemność w tamtym roku doświadczyć czegoś brutalnego ze strony policjanta który doprowadzał mnie na badanie krwi,otóż policjant rzucał mną po całej podłodze zakutego w kajdanki jak workiem o ziemniaki a ratownik medyczny jak i lekarz który był przy tym nie zareagowali,nawet jak powiedziałem że tego im nie popuszcze że dopuszczają do takiej sytuacji, policjant dobrze się znał z tymi ze szpitala miał na mundurze polowym nalepke RATOWNIK MEDYCZNY, oni wszyscy są dobrzy w grupkach najlepiej pobić i zostawić a pomocy 0,natomiast lekarz powinien zareagować,zostałem poddany badaniom lekarskim gdzie swierdzono że wszystko jest ok i pozwolono odwiesć mnie do aresztu policyjnego,po wyjściu udałem się do poznania do jednego ze szpitali okazało się że miałem pęknięty obojczyk po tym jak brutal policjant przewrócił zakutego mnie w kajdany i depnoł nogą na lewe przedramie ,ponadto mam uszkodzone scięgna rąk od zacisnietych kajdan oraz inne dolegliwości,wlącznie ze znalezieniem sie na oddziale psychiatrycznym po traumie jakiej doznałem w szpitalu SŁUBICKIM, Obsługa jest niezadawalająca już przy recepcji są problemy a co dalej mówić pisać ,CHORY ukad ,

To prawda jak pielęgniarka może pracować w 20 godzinie dyżuru.... ona jest na dyżurze a to duża różnica. To fizycznie NIEMOŻLIWE. Ja wiem że pielęgniarki chcą zarobić i ciągną dyżury 24 godzinne ale nikt w tym momencie nie myśli o bezpieczeństwie chorych i pielęgniarek. Nie wspomnę już o tym,że są ze zmęczenia złe na cały świat a tu w domu czeka druga ZMIANA .A kto na tym cierpi....Chory człowiek.Ale ktoś na to zezwala

W szpitalu na OIOM lekarz dyzurujący potrafi pracować 4dni bez przerwy. Jak może taki człowiek decydowac o ludzkim życiu. Nasz szpital to katastrofa. Niestety zachodzą tam tylko kosmetyczne zmiany, które nie wpływają na jakość

jak będzie więcej osob do pracy to będzie lżej. tak to ciężko im jest tyle pracować zwlłaszcza jaka to odpowiedzialna praca.
_____________
ogłoszenia towarzyskie typy sportowe biała cegła