Grzybów było w bród!

Maślak sitarz.


Maślaków sitarzy, to ja w ogóle nie zbierałem. Tylko fotografowałem. Nie miałbym tylu koszyków, aby je zebrać. Zbierałem tylko piękne i zdrowe prawdziwki, rydze i kanie. Pozostałe zostawiałem innym, lub na nasienie. Słyszałem, że za kilogram prawdziwków w skupie płacili 26-28 złotych i brali wszystko jak leci. Stare i robaczywe też. Ludzie przypuszczają, że będą z tego produkty spożywcze o smaku grzybowym, a o robakach na ich opakowaniu nic nie napiszą. 
 

W Garbiczu i jego okolicach rośnie wiele kani, co mnie bardzo cieszy, gdyż bardzo lubię jeść te smaczne grzyby.


Młoda kania, jedna z wielu rosnących w moim sadzie. 
 

Kanie można trzymać w słoiku z wodą, aby się rozwinęły. Te kanie zebrane u mnie na działce dowodzą, że kanie rosną nie tylko w lesie,


Ale nie tylko kanie zbieram u mnie na działce. Te grzyby kiedyś urosły pod moją jodłą.


Tak wyglądał jednodniowy zbiór spod tej mojej jednej jodły.


Jednodniowy zbiór u mnie na działce spod kilku osik chyba robi wrażenie?


Innego dnia pod tymi samymi osikami też było niemało.


Jak to u Was wygląda w temacie grzybów? 
 

Najsmaczniejszy i podobnież najzdrowszy jest grzyb shiitake (Lentinula edodes) po polsku zwany twardnik japoński, lub twardziak jadalny. Jednak dziko u mnie nie rośnie i muszę go sadzić, aby później móc przez kilka lat, takie okazy jak na zdjęciach, zbierać. Jeżeli oczywiście uda mi się grzyby obronić przed ślimakami, gdyż ślimaki też się znają na smacznych i zdrowych grzybach.



Opieńki miodowej (Almillaria mellea) jest dużo. Nie trzeba jej sadzić i ślimaki jej nie jedzą. Pewnie nawet ślimaki wiedzą, że trzeba ją obgotować i wodę wylać, a później grzyby obsmażyć, aby można było je zjeść. Na zdjęciach opieńka miodowa na drzewie rosnącym na terenie drogi przed moją działką. 


 

Nawet jeśli ja ich nie zbieram, to rosną u mnie też grzyby, które w młodym wieku są jadalne, jak na przykład:


Czernidłak kołpakowaty (Coprinus comatus).


Purchawka chropowata (Lycoperdon perlatum).


Purchawka oczkowana lub czasznica oczkowata (Bovistella utriformis).
 

Na mojej działce rośnie też kilka ciekawych gatunków jadalnych grzybów, niektóre bardzo rzadkie, o których nikt by nie pomyślał, że są jadalne. Na przykład czarnobrzuszek połyskliwy (Melanogaster variegatus). Zdjęcia nie mam, bo grzyb jest truflopodobny, a więc rośnie pod ziemią podobnie jak trufle i ja go nie wykopuje, bo jest rzadkospotykany, a więc u mnie jest pod ścisłą ochroną. Z tych jadalnych co ponad powierzchnią gruntu, to rosną u mnie:


Czarka austriacka (Sarcoscypha austriaca).


Goździeńczyk pomarszczony (Clavulina rugosa).



Pierścieniak grynszpanowy (Stropharia aeruginosa), który jest jadalny po obowiązkowym zdjęciu skórki z kapelusza. Badania stwierdziły antynowotworowe działanie tego grzyba. Można go pomylić tylko z bardzo do niego podobnym pierścieniakiem białoniebieskim (Stropharia caerulea), który według wielu źródeł też jest jadalny i też po obowiązkowym zdjęciu skórki z kapelusza. Czyli nie ma obaw zatrucia.
 

Jeszcze jeden grzyb jadalny o którym chyba warto tu wspomnieć, to rosnący na schnących drzewach żółciak siarkowy (Laetiporus sulphureus), który wyrósł na przydrożnej śliwie tuż przed moją bramą:


Jadalny grzyb, żółciak siarkowy (Laetiporus sulphureus).

Jednak nie wszystkie grzyby, które u mnie rosną są jadalne. Piękna, lecz trująca, pieczarka karbolowa (Agaricus xanthodermus) rośnie u mnie bardzo obficie. Poza tym można spotkać pięknoróg największy (Calocera viscosa) i próchnilec gałęzisty (Xylaria hypoxylon).


Niejadalny grzyb, pięknoróg największy (Calocera viscosa).


Niejadalny grzyb, próchnilec gałęzisty (Xylaria hypoxylon).

A u Was na działkach, lub w pobliskich lasach, jakie piękne, lub ciekawe grzyby rosną?
 

Dwa zdjęcia, które tu zamieściłem, pokazujące jednodniowy zbiór czerwonego koźlarza, łączą się z tematem pożytecznych skutków zadrzewień śródpolnych. Grzyby są zebrane jednego dnia u mnie na działce pod kilkoma przydrożnymi topolami osikami. Nigdy nie są robaczywe. Ciekawe są też regionalne nazwy czerwonego koźlarza, lub czerwonego kozaka. Wikipedia podaje, że regionalnie jest nazywany: czerwony grzyb, czerwonogłówka, czerwony łebiec, kraśniak, osak, osowiak, osiczak, osiniak, podosiniak, podosinnik, podosowik, trzepietak, panek. Brakuje mi w Wikipedii akurat tych dwóch nazw, które ja znam. W Strzegowie w powiecie mławskim jest nazywany pociech, a w Garbiczu jest nazywany krawiec. A jakie Wy znacie regionalne nazwy tego grzyba?


 

W lesie mnóstwo podgrzybków i to pięknych młodych podgrzybków. Wiadrami można zbierać. U mnie kępa przydrożnych osik pod którą co roku zbieram mnóstwo czerwonych koźlarzy, jest już w jesiennych barwach. Koźlarzy już pod nią nie ma.

 

Za to na wjeździe na moją działkę pojawiła się kępa jadalnego kępkowca jasnobrązowego (Lyophyllum decastes).

 

Na trawniku wyrosła mi piękna jak z obrazka jedna czubajka kania (Macrolepiota procera).

 

 

Natomiast w ogródku obficie, bez wykopywania, sam wychodzi z ziemi, pachnący i bardzo smaczny, uznany w Polsce za całkowicie wymarły, jadalny czarnobrzuszek połyskliwy (Melanogaster variegatus).

 

Już można podsumować, że pod względem grzybów rok 2025 był znakomity.
 

A u Was nic nie rośnie, czy nie lubicie się tym chwalić?
 

Jestem na sto procent pewien, że u mnie rośnie jadalny czarnobrzuszek połyskliwy (Melanogaster variegatus), bo na odległość ma piękny aromatyczny skórzasty zapach grzybowy. Wzrokowo można go pomylić jedynie z czarnobrzuszkiem filcowatym (Melanogaster ambiguus), który nie jest trujący, ale też nie jest jadalny, bo ma zapach szczypioru, starej cebuli i  spalonej folii plastikowej. Czy jest w powiecie słubickim, lub sulęcińskim, jakiś znawca grzybów, znający więcej grzybów niż ponad 1.200 będących w moim atlasie i potrafiący zbadać zarodniki pod mikroskopem?

 
czarnobrzuszek połyskliwy (Melanogaster variegatus)
 

Jakie jadalne grzyby rosną u Was na działce i jak je przyrządzacie?