TEMAT:

Chcemy być wolni - podkreśla bohaterka wideo. - Pokażcie, że nas wspieracie - prosi.

- Jestem Ukrainką, pochodzę z Kijowa. Obecnie znajduję się na Majdanie, w centrum mojego miasta. Chciałabym, żebyście wiedzieli, dlaczego tysiące obywateli Ukrainy wyszło na ulice. Jest tylko jeden powód - chcą być wolni - mówi dziewczyna.
- Wiem, że może jutro nie będziemy mieli telefonów ani internetu. Będziemy tu sami. Być może milicjanci zabiją nas, jedno po drugim, kiedy tu będzie ciemno. Dlatego proszę was o pomoc. Mamy wolność w naszych sercach, naszych głowach. Proszę was byście pomogli zbudować tę wolność w naszym kraju. Możecie nam pomóc opowiadając naszą historię znajomym, rodzinie, przedstawicielom władz waszego państwa. Udostępniając to wideo. Pokażcie, że nas wspieracie - apeluje.

Hmm... no tak.
Ale dlaczego nikt nie pokazuje zdjęć jak stoi kordon milicjantów i są obrzucani koktajlami mołotowa?
Mają tylko tarcze do obrony, palą się żywcem.
Przecież oni też są ukraińcami, wysłanymi przez przełożonych. Muszą tam być inaczej stracą pracę.
W ostatnich starciach ginęli też milicjanci, ale nikt się tym nie interesuje.

To co się dzieje na Ukrainie jest przerazające!!!Lecz wiem że walczą o WOLNOŚĆ -wiemy co sie dzieje!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! TU NIE CHODZI O PRACĘ LECZ O ŻYCIE.......

List otwarty do Janukowycza: "Wiktorze! Jestem dużo bogatszy od ciebie. A piszę, bo mam dość"
Olg
21.02.2014 10:18

"Wiktorze! Jest wiele powodów, dla których zwracam się do ciebie po imieniu. Po pierwsze, jesteśmy rówieśnikami. Po drugie, mój majątek zapewnia mi pewne przywileje. A dzięki Bogu jestem znacznie bogatszy od ciebie. Niech to będzie jasne: moje potrzeby materialne są zaspokojone. Więc dlaczego piszę? Bo mam dość, tak jak wszyscy obywatele - tak zaczyna się list Oleksandra Suhoniaka do Wiktora Janukowycza.
Suhoniak jest przewodniczącym Stowarzyszenia Banków Ukrainy. Dziś opublikował w internecie list otwarty adresowany do ukraińskiego prezydenta. Nazywa w nim Janukowycza "pasożytem", "złodziejem" i "patologicznym kłamcą".

"Nie rozumiesz, że pasożyt nie może pożreć swojego żywiciela. Nie możesz połknąć całego narodu ukraińskiego, żeby zaspokoić swój głód" - czytamy w liście.

"Chcesz oczyścić Majdan za pomocą kul. Ale Majdan nie znajduje się za barykadami. Jest w naszych duszach i kule nie mogą go zniszczyć. Ty tego nie rozumiesz. Możesz rozpędzić tłum, ale Majdan przetrwa. Ukraińcy marzą o społeczeństwie, w którym złodzieje są karani, a dobroczyńcy mają wsparcie rządu. Ty postępowałeś na odwrót. Dlatego nie możesz dłużej rządzić tym krajem" - pisze Suhoniak.

Autor listu zarzuca Janukowyczowi, że okłamywał naród. Cytuje ulotkę przedwyborczą, w której obecny prezydent obiecywał, że będzie dbał o bezpieczeństwo wewnętrzne, wzrost ekonomiczny oraz zapewni sprawiedliwość.

"Oddałeś temu narodowi jedną przysługę..."

"Mówi się, że kłamca jest gorszy złodzieja. A ty jesteś jednym i drugim (...). Mówisz, że ludzie przejmują rządowe budynki. To nieprawda, oni je wyzwalają od przestępców, od tych, którzy krzywdzą naród złodziejstwem, fałszem, niesprawiedliwością, a od niedawna dokonują jawnych morderstw. Uczciwi przedstawiciele władzy przechodzą na stronę ludu" - przekonuje Suhoniak.

"Oddałeś temu społeczeństwu jedną przysługę. Dzięki tobie narodziła się alternatywa, ruch ludzi honorowych i uczciwych. Żal mi cię, Wiktorze. Z twojego okna widać już nową Ukrainę. Wycofaj się!" - pisze Suhoniak.

Swój list kończy apelem do "Partii Oligarchów": "Jeśli sami się przebudziliście, przebudźcie prezydenta. Nie bójcie się. Jeśli jesteście uczciwymi ludźmi, Majdan podejmie z wami negocjacje".

Szybko ozdrowiała "nasza" Dżulja.

Film ukazujący walki na Majdanie.

Hmmm. Jakoś tak odnosze wrażenie, że w tego wymiaru polityce przestaje liczyć się rzeczywistość, a ważne stają się kreacje - modne, łapiące za serce, zostawiające rysę w pamięci. To wszystko, co może się przydać w najbliższej przyszłości - szansa na wybór do elity. Odnoszę tez dziwne wrażenie, że w tej chwili najintensywniej nad własnym wizerunkiem pracują osoby najbardziej niegodziwe - to dla nich największa szansa na istnienie. W normalnym życiu nic nie znaczą, bo nic nie potrafią - teraz stawiaja wszystko na jedną kartę, bo nic nie mają do stracenia a jak sie dostaną na wyżyny , to już tam zostaną - podobnie było u nas i do dzisiaj zmagamy się z konsekwencjami takiego startu naszego państwa w demokrację . Myślę, że najważniejsze, to nie dać się nabrać na wielkie słowa i spokojnie zaczekać, co z tego wyniknie. I nie chodzi tu o pomoc humanitarną , bo ta jest sprawą oczywistą, ale o nadmierne angażowanie się w sprawy całego państwa ukraińskiego. Także u nas jest sporo osób , które chcą zabłysnąć poprzez udział w tak ważnych wydarzeniach , także tych z "elit"...

Jeśli chcemy mieć stabilnego i przyjaźnie do nas nastawionego sąsiada , musimy popierać procesy demokratyczne na Ukrainie. Jeśli pozostawimy Ukrainę samej sobie wyhodujemy sobie na Ukrainie , ukraińską wersję Hitlera czy innego populisty który może chcieć rewizji granic. No i solidarność bez jakiejkolwiek kalkulacji z potrzeby serca! Walka narodu z tyranem zasługuje na poparcie.
Tak więc nie jest to jedynie lans a realna odpowiedzialna polityka.
Ja angażuje się z potrzeby serca i z przyczyn wyżej wymienionych.

Kiedyś takie zmiany nazywało się rewolucjami. Dzis, przy tak szybkim obiegu informacji udaje się przewaznie nie dopuscić przy tym do ludobójstwa i przejęcia wladzy przez najsilniejszych ( nie zawsze najmądrzejszych). Dzis Ukraina ma, jak widać już inny problem - kolejny najsilniejszy chce jej wszystko ustawiać po swojemu ( co nie oznacza, niestety, najmądrzej ani najlepiej). Trzymam za nich kciuki - mam nadzieję, że ci z najwyższej półki ustawiaczy swiata zreflektują się na czas.

By zrozumieć tą sytuację na Ukrainie proponuję poczytać klasyków H. Sienkiewicza "Ogniem i mieczem" już w 1884 roku przestawił nam co to za naród . Popatrzeć na działanie, niektórych państw eu jak reagują .
I posłuchać wiersza Tuwima